Wedstrijdverslagen 11 november 2023

Gepubliceerd Op: 14 november 2023

Wedstrijdverslagen 11 november 2023

Wedstrijdverslag DVO ‘32 2 – Excelsior M O 32. Uitslag 1-5

Gelukkig zijn ze er nog, de kleinschalige maar authentieke en gezellige voetbalverenigingen. DVO is er zo één. Dat ik daar een aantal jaar geleden totaal anders over dacht had ook zo zijn toen begrijpelijke redenen. Maar nu moet ik erkennen dat mede door de hartelijke ontvangst daar door een cultuuromslag een frisse wind is gaan waaien.

O 32 met de 3 dispensatie spelers Raymond, Remy en Jasper (de laatste speelde denk ik voor het eerst van zijn leven de volle 90 minuten en kroonde zich zonder twijfel tot de “man van de 1e helft”) kruipt voorzichtig uit het dal. En nu ook MVV en CWO punten gaan morsen, ziet de naaste toekomst er plotseling een stuk zonniger uit. Niet dat ik panikeerde (er zit immers voldoende kwaliteit in deze groep), maar het was wel erg eenzaam zo onderin.

Waar wij Gijs aanvoerder moesten maken omdat Robert zo nodig wilde pootjebaden in Dubai met de familie van zijn kameraad Ali ben Zine, had DVO een aantal (ex) eerste elftal spelers met een DVO hart opgetrommeld om aldus hun netelige positie op de ranglijst in opwaartse lijn te stuwen. Een ontketend tweede heeft hen daar vooralsnog van weerhouden: 1-5. Wij hadden die punten overigens zelf net zo hard nodig. Aangezien de ziekenboeg langzaam maar zeker een overbodig instituut lijkt te gaan worden, is de hoop dat wij ons in de naaste toekomst in het linker rijtje zullen gaan spelen meer dan gerechtvaardigd.

Eénmaal op het DVO complex waren de bewijzen van een regenachtige week significant, overduidelijk en onomstotelijk bewezen aanwezig. Slechts met hink-stap-sprong achtige bewegingen wisten we onze voeten droog te houden en ons via de sfeervolle kantine toegang te verschaffen tot de omkleed opstallen. Het overtollige water bleek terecht het corpus delicti waardoor we naar kunstgras moesten uitwijken.

Al heel snel bleek dat, wanneer je DVO echt onder druk zet, de kansen zichzelf zouden aandienen. Na 8 minuten al mocht Gijs een penalty nemen nadat Fabian, die dreigend de 16 meter van DVO binnen slalomde, onreglementair afgestopt werd, 0-1. Goed en wel 2 minuten later al werd het 0-2 door Koen die een fraaie assist van Fabian bekwaam het doel van DVO en daarmee de boeken inschoot. De “dubbele cijfers” lagen na 10 minuten spelen dus al in het verschiet. Maar ja, als je te veel ruimtes laat vallen op het middenveld, moet je dat door veel onnodige meters weer goed maken. Los van het feit dat je dat naar het einde toe conditioneel gaat opbreken, maakt je tegenstander daar dan vaak gebruik van. DVO, dus inderdaad gebruik makend van die ruimte, forceerde in de 19e minuut een corner waaruit ze door weifelend optreden bij ons achterin de 1-2 binnen wisten te werkten. Leermomentje. Wat er vervolgens tussen de 20e en 25e minuut voltrok was eigenlijk met geen pen te beschrijven. In die 5 minuten creëerden we zeker 5 echt grote kansen (de ene nog mooier en groter dan de andere) waar 1 ervan via de paal terug het veld in stuiterde. Hier hadden we zoveel meer mee kunnen en moeten doen. Ook toen Gijs in de 31e minuut kans zag een niet te missen kans kansloos om zeep te helpen, begon ik te vrezen met grote vreze. Als je zoveel kansen verprutst krijg je vaak het deksel op je neus en scoort de tegenstander. Zo niet nu, want in de 33e minuut wist Niels de 1-3 binnen te schieten op assist van Koen. Ook hierna bleven we kansen missen, maar leek de ban wel gebroken. De rust was meer voor DVO dan voor ons een welkome onderbreking.

Met na rust Martijn voor Koen en Remy voor Fabian zouden we alsnog eens flink aan ons doelsaldo gaan werken. Maar wat zich in de 1e helft al regelmatig voordeed, deed zich in de 2e helft ook best wel vaak voor; de ruimtes op het middenveld werden dan weer te groot en dat is soms niet te belopen. Houd de boel compact en laat de bal het werk doen. In de 65e minuut ging dat inderdaad bijna mis. Mark kon alleen ten koste van een gele kaart een DVO’er afstoppen. Ook in de 72e minuut was het weer het achterwerk samenpersen, maar kon Raymond (na rust ingevallen voor de sinds 19 januari aan zijn achillespees geblesseerde Nino) ter nauwer nood met zijn grote teen de 2-3 voorkomen. Het voelde even alsof de ijskoude en knokige hand van Magere Hein het hart uit mijn welgevormde torso rukte.

Voorafgaand aan de 1-4 moet Chris Isenia (in de 70e minuut ingevallen voor zijn broer Sjaak) bij de rechter cornervlag van DVO gedacht hebben: aut viam inveniam, aut faciam. Na een fantastische actie belandde de bal bij de inmiddels niet geheel fitte (ten gevolge van een overtreding) Erik, die vervolgens Remy vlak bij de doellijn een niet te missen kans bood: 1-4. Het leed was geleden, de race was gereden, de strijd was gestreden en de meid was gemeden.

De 1-5 in de 85e minuut was ook een penalty van Gijs. Arnoud stuurde hem het strafschopgebied van DVO in alwaar hij tegen de grond werd gewerkt. Het was inmiddels de 4e penalty in 6 wedstrijden die hij wist te verzilveren en is hij inclusief de 4 doelpunten in de oefen- en bekerwedstrijden de onbetwiste topscorer.

Robert heeft zijn absentie inmiddels ruimschoots gecompenseerd middels een ruimhartige extra donatie aan de daartoe bestemde pilspot. Onze vanzelfsprekende dank hiervoor knul, maar onze voorkeur gaat toch uit naar je aanwezigheid. Het is trouwens wel een actie die navolging verdient en die ik aldus als vast ritueel in wil voeren. Door zijn vroegtijdige afmars in de rust heeft Ada 1 hier niet van kunnen meegenieten en Ada 2 is geheelonthouder dus die had voldoende aan zijn zelf meegebrachte spaatje.

Opstelling.

Doel: N. van Leeuwen (46e R. Scheepens)

Achterin: M. Scholten, E. Verboom, Y. Berrevoets, J. Koogje

Middenveld: F. Vermeer (46e R. de Jong), G. Abbas, J. van Gastel

Voorin: Sjaak Isenia (79e C. Isenia), K. v.d. Pol (46e M. Reemers), N. Koogje (63e A. v.d. Velde)

Westlandia O14-1 Excelsior -M JO14-1 (2-1)

”Gevochten als een leeuw maar wel uit de beker*

Vroeg uit de veren voor de eerste en meteen laatste wedstrijd in de beker. Westlandia – Excelsior Maassluit 2 – 1. En de eerlijkheid gebied te zeggen dat dit een terechte uitslag is. Complimenten aan het team van Excelsior als het gaat om werklust. Als het gaat om inzet. En als het gaat om doorzettingsvermogen. Minder goed vandaag was het positiespel en dan voor op het middenveld.

*Boerenkool als ontbijt*

Je weet wanneer je tegen een ploeg uit het Westland speelt, je fysiek het nodige in huis moet hebben. Niet voor niets eten deze jongens naast de Brinta ook Boerenkool bij het ontbijt. Maar wanneer fysieke overmacht ook nog wordt aangevuld met voetbalkwaliteit wordt het lastig. Toch hielden onze jongens lang en goed stand. Pas op slag van rust schiet Westlandia de 1 – 0 in het net. Een onoplettendheid in de verdediging resulteerde in deze treffer.

Na rust komt Excelsior sterk uit de kleedkamer. Weliswaar is de overmacht van Westlandia volop aanwezig, het team vecht zich terug naar een gelijkspel. En dat is alleen te danken aan die volhardende inzet. Wanneer de laatste vijf minuten langzaam wegtikken zorgt een weggewerkte bal achterin voor consternatie. Op het gezicht, pijn, toch niet. Daar waar onze jongens meteen in de wachtkamerstand schieten, zien de Westlandse boys hun kans daar. Een mooie terugtrekbal vanaf de achterlijn en snoeihard de 2 -1 in de netten.

*Op naar het krachthok*

Was het vandaag goed? Ja. Als het om inzet gaat. Gevochten als leeuwen waardoor het ook gewoon een hele leuke wedstrijd was om te zien. Was het vandaag allemaal goed? Nee zeker niet. Veel individuele fouten, foute passes zenuwachtige balaannames, het middenveld niet benutten waardoor de buitenspelers teveel terug moesten zakken. Maar kop omhoog. Westlandia speelt een divisie hoger en staat daar fier aan kop. Geen enkele reden dus om niet trots te zijn op onze boys. Gewoon een groep waar nog veel potentie in zit. Krachttraining en groeien lijkt het devies.

Excelsior – M JO14-1 – Sparta AV JO14-1 (3-1)

*De strijd om de bovenste plek barst los*

Vandaag staat er een tegenstander van formaat op het programma. SP..AR..TA, een geduchte concurrent die momenteel bovenaan in de competitie staat samen met Charlois. Maar de vraag is: zullen zij na vandaag nog steeds aan kop staan? Trainer Berkan heeft een tactische opstelling bedacht, met een breed uitgezet middenveld. Of dit de beste keuze is, moet nog blijken. Het is in ieder geval verrassend.

In het begin van de wedstrijd lijkt het alsof Excelsior Maassluis iets sterker is en gelijkwaardig speelt. Maar dan scoort Sparta uit het niets. Gelukkig maakt ons team snel gelijk en moeten ze even bijkomen van deze inspanning. De laatste paar minuten zijn spannend met kansen over en weer, maar Sparta lijkt toch de bovenliggende partij te zijn.

*Het geheime wapen*

In de tweede helft beginnen beide teams voorzichtig. De tactiek wordt aangepast om meer diepte in het spel te brengen. Althans, dat was de bedoeling. Er zijn hier en daar wat kansjes, maar tot echt grote mogelijkheden komt het niet direct. Een perfect genomen vrije trap zorgt echter voor een 2-1 voorsprong voor Excelsior Maassluis JO14-1. Inmiddels kan deze traptechniek toch wel als ons geheime wapen worden beschouwd. Een open kans wordt gemist, maar gelukkig benutten we de tweede kans wel. Excelsior Maassluis leidt nu met 3-1.

*Het blijft puzzelen*

De minuten tikken weg en de rust wordt bewaard. Dat kan niet gezegd worden van de meegereisde uitsupporters, die zich gedragen alsof ze bij de finale van de Champions League aanwezig zijn. Met veel verbaal geweld schreeuwen ze hun troepen naar voren, maar gelukkig zonder succes. Het eindsignaal klinkt en de drie punten blijven in Maassluis. We hebben gewonnen en het is maar de vraag of dit komt door het mooie voetbal, de gekozen tactiek of simpelweg door onze enorme inzet. De trainer mag hierover nadenken in de komende weken.

Hoe dan ook maken we nog steeds kans op de eerste plek in de competitie. Ik denk alleen wel dat er nog wat aanpassingen nodig zijn op een aantal posities om dit te bereiken. Gelukkig ben ik geen trainer! Maar laten we ons richten op volgende week en ons enthousiasme behouden. Op naar het kampioenschap.