Net als vorig jaar verwachten we ook in het seizoen 2022-2023 weer iedere week een (kort) wedstrijdverslag van de teams van Excelsior Maassluis

Excelsior – M 2  – Monster 4 (1-1)

 

Hét onderwerp van gesprek de afgelopen dagen was natuurlijk de te verwachten en dik verdiende groepswinst van Feyenoord in de Europa League. Ze staken immers met kop en schouders boven Lazio, Sturm Graz en Midtjylland uit. De vraag die zich toen wel onmiddellijk aandiende was natuurlijk: kan het 2e een vergelijkbare prestatie leveren, door bovenaan te eindigen in de competitie? Daar heb ik lang en diep over nagedacht en kwam tot de conclusie dat de wedstrijd tegen Monster daar een sleutelrol in zou gaan betekenen. De teleurstellende 1-1 einduitslag echter, zal mij nog langer en nog dieper doen nadenken en wellicht nog enkele nachten doen wakker liggen. Dat we af en toe de ondergrens opzoeken tot daar aan toe, maar dat je daar, zeker in de eerste helft, zo ongenadig doorheen zakt baart mij wel zorgen. Elke keer weer laten we ons aftroeven door dat fysieke, Westlandse voetbal. Wat een tomeloze energie en ongebreidelde inzet leveren die gasten, bizar. We hadden er gewoon geen antwoord op. Het lijkt me evident dat we daar met man en macht aan gaan werken. Al dat tactische geneuzel door de gootsteen en banen, hoppa. Als je die gasten in de 3e minuut dan ook nog eens de 0-1 in de schoot werpt weet je dat het weer een zware bevalling gaat worden, zeg maar een partus met hindernissen van 87 minuten met een ulcus ventriculi en een klassieke hoofdpijn tot gevolg. Aldus geschiedde. Ik moest eenmaal thuis dus direct aan de Rennies en paracetamol ipv gedistingeerd en erudiet een toffe single malt weg te zitten slobberen.

Doelloos heen en weer tikken is in mijn ogen een vorm van besluiteloosheid en achteruit voetballen is volgens mij een vorm van angst. Twee begrippen die ze in het Westland niet kennen. Wij zeggen: we gaan voetballen volgens het aloude Excelsior principe en zij zeggen: we gaan de strijd aan. Een cruciaal verschil van benadering. Dient vermeld dat Monster ondanks het overwicht praktisch geen echte kansen creëerde, terwijl wij er wonder boven wonder drie wisten te versieren. In de eerste minuut was het Chaco al die zich richting de sterk keepende sluitpost van Monster wist te wriemelen. Een beetje oefenen met het linker been en ontbijten met een stevig bord Brinta en de volgende keer prik je raak. Bij de 2e kans schoot Stephan vlak na de 0-1 vanaf 16 meter rakelings naast en bij de 3e kans was het Chris G die de lat raakte uit een schier onmogelijke hoek. Had hij zelf niet eens door en Celine trouwens ook niet. Die zat in gedachten verzonken hoe ze het alom bekende rollenpatroon gestand kon doen en Chris zou kunnen verwennen met een zelfgebakken pieza. Het recept werd uitvoerig besproken met de teammanager naast haar. Voor zover ik begrepen heb werd het een frietje op de club. Goed om te zien ook dat de 3^e helft in de kantine gevierd werd en niet in één of ander obscuur etablissement waar het vaak ontaardt in een bacchanaal.

De ruststand van 0-1 vond ik alles bij elkaar niet onterecht. Voor het eerst dit seizoen heeft Fred de kleedkamer in de rust begrijpelijkerwijze gemeden. Het verbale geweld van de trainer, de eloquente Robin, was namelijk tot ver buiten de landsgrenzen waarneembaar.

De 2e helft met Arnoud voor Chris I, Koen voor Tomek en Erik voor Robert (die vlak voor rust met een mega dikke enkel het veld moest ruimen), gingen we aanvankelijk op dezelfde voet verder. De lucht die normaal gesproken in de kuiten van Koen zit, zat nu in de longen van de mannen van Monster, maar net als vorige week tegen Maasdijk was het kantelpunt weer een doelpunt van Koen in de 66^e minuut. De assist van Barry (in de 58e minuut erin voor Chaco), tikte hij in de 66e minuut feilloos binnen. Met een beetje mazzel had hij zich in het rijtje van clubiconen kunnen scharen, maar zijn halfvolley na een assist van Fabian (in de 58e minuut erin voor Chris G) die weer iets van zijn oude flair in zijn spel wist te leggen, mikte hij helaas enkele millimeters naast.

Vanaf de 1-1 lukte het eindelijk om weer eens voetbal met onverzettelijkheid te combineren. Strijdend voor elke bal en iedere meter wisten we ons staande te houden, sterker nog, een soort druk naar voren te leveren. Dit resulteerde helaas niet in meer doelpunten jammer genoeg. Had ook niet verdiend geweest. De teleurstelling van de puntendeling overheerst, maar ik kan toch ook tevreden terugkijken op het laatste half uur en min of meer leven met het gelijke spel. Positieve bijkomstigheid; samen met Lyra zijn wij de enige, nog ongeslagen ploeg.

Kijkersvraag: wat was de uitslag van de wedstrijd 020 – Napoli in de Champions League dit seizoen? Arena-adepten zijn uitgesloten van deelname aangezien zij het antwoord ongetwijfeld niet hoeven te googelen.

NB 1

Vincent, wil jij ons alsjeblieft (tot in de tiende macht) nooit meer op veld 4 laten spelen. Die grasmat ligt ons niet zo. Onze specifieke kwaliteiten, gekoppeld aan het Excelsior Maassluis DNA komen daar niet optimaal uit de verf. Bij onze Westlandse tegenstrevers des temeer. Het grasmaaien gaat ze daar echt prima af. Verder gewoon barre mannen.

NB 2

Bijna Aad en Slijptol vergeten te vermelden.

 

Opstelling.

Doel:

van Leeuwen

Verdediging:

Grootscholten (58^e F. Vermeer), R. v. Mierlo (46^e E. Verboom), J. Gastel, R. de Jong, C. Isenia (46^e A. v.d. Velde)

Middenveld:

Kruithof, J. van Gastel, M. Stigter

Voorhoede:

Fortuin (46^e K. v.d. Pol), Chaquir Isenia (58^e B. Steenbergen)

Excelsior M JO12-2 – S.V. Den Hoorn JO12-4 (14 – 0)

R.K.S.V. Den Hoorn werd op 28 april 1952 opgericht. De club werd in de beginjaren
gekenmerkt door problemen; enige tijd was er geen veld beschikbaar. Zo werd in het eerste
jaar tijdelijk gebruik gemaakt van een veel te klein stuk land met greppels, en de kleedruimte
werd bezet door een paard. Enige tijd later wordt een groter stuk land als veld gebruikt. Qua
gemak gaat de kleedruimte er niet bepaald op vooruit: was het eerst een paardenstal, nu een
kalverschuur.
Na een heerlijke herfstvakantie periode waarin gebowld, oefenwedstrijd gespeeld, patat in de
kantine gegeten en gezaalvoetbald in de sporthal werd, allemaal georganiseerd door Excelsior
M. Super bedankt Excelsior M, gingen wij vandaag weer competitie voetballen. De volgende
strijders waren daarvoor op het wedstrijdformulier geplaatst: Yuriy, Tieme, Haydar, Guus,
Joshua, Quint, Samále, Dexter, Loanian en Oztap.
Ja u leest het goed Oztap is weer uit Oekraïne terug en Dexter was weer hersteld van zijn
blessure. John Stigter de vader van Guus was de wedstrijdleider. In de kleedkamer had leider
Ron de jongens op het hart gedrukt gelijk gecentreerd te beginnen en bij balverlies binnen 5
seconden de bal weer terug te veroveren. Onze eerste aanval was een schot van Quint wat
over vloog en Haydar sloeg een aanval van de tegenpartij op rechts af. Tieme stond
verrassend linksback en greep goed in en paste zijn ballen zuiver op zijn medespelers. Je zag
dat we sterker waren en we speelden inderdaad gecentreerd en probeerde goed samen te
spelen. Dat resulteerde in een strakke voorzet van Loanian waardoor Dexter ons op 1-0 kon
zetten. Tieme trok op links op en zette met een strakke pass Samále alleen voor de keeper en
die maakte geen fout 2-0. Uit een corner van Loanian bracht laatste man Quint ons op 3-0.
Uit een prachtige aanval met mooie combinaties tussen Samále en Dexter mocht Loanian deze
succesvol afronden 4-0. Gelijk in het 2 e bedrijf kwam Loanian weer in balbezit en paste op
Samále die de 5-0 op het scorebord bracht. Dexter kwam in balbezit op het middenveld en
haalde gelijk uit wat de 6-0 betekende. We bleven lekker voetballen en probeerde goed samen
te spelen waar we ook alle gelegenheid voor kregen. Een knap afstandsschot van Samále werd
door het aluminium tegengehouden. Toen kwam Den Hoorn ineens met een gevaarlijke
aanval op Yuriy af. Yuriy was gelukkig niet in slaap gevallen en kwam alert zijn doel uit om
die aanval te pareren. Toen kwam er een één twee tussen Dexter en Joshua en op het moment
dat Joshua wilde uithalen snoepte Quint de bal van Joshua zijn voet af en schoot de 7-0 tegen
de touwen. Cornel Dexter zijn vader riep lachend een gestolen goal. Toen kwamen we alweer
in het 3 e bedrijf terecht. Dexter gaf een assist op Loanian en bracht ons op 8-0. Loanian
bedankte Dexter met de woorden: “Goede assist”. Tieme die een uitstekende wedstrijd
speelde liet uit zijn pass op Loanian hem de 9-0 maken. (hattrick Loanian) Guus speelde zich
op rechts knap vrij en had een geweldige pegel in zijn benen. De keeper kon deze niet
klemmen dus kon Loanian daar van profiteren 10-0. Door de uitslag gingen wij wat slordiger

spelen en kwam DV Den Hoorn tot aanvallen toe. Yuriy kwam echter steeds attent uit om die
ballen te pakken. Gelukkig herpakten we ons weer enigszins en haalde Loanian maar weer
eens uit. De rebound was voor Guus en die liet de keeper kansloos 11-0.
Het 4 e bedrijf verliet aanvoerder Quint het veld en gaf zijn aanvoerdersband aan Joshua die
ook de laatste man plek overnam. Deze wedstrijd gingen we wel winnen maar nu wilde we
graag onder aanvoering van Yuriy ook de 0 houden. Maar eerst was het woord nog even aan
Guus. Guus kreeg een pass van Loanian en Guus wist zijn tweede in het netje te prikken 12-0.
Daarna liet Guus een geweldige mooie kans voor zijn derde liggen. Samále dacht dan pik ik
nog maar een doelpuntje mee 13-0. Yuriy maakte nog twee knappe reddingen zodat zijn 0 nog
bleef staan. Haydar en Oztap verdedigden sterk op respectievelijk rechts en links. Vlak voor
dat scheidsrecht John voor het einde floot wist Guus toch nog zijn derde en dus hattrick te
maken 14-0. En Yuriy was trots want hij had met zijn verdediging de 0 gehouden. Fijn
weekend en tot volgende week.
De Rijdende Reporter