Excelsior Maassluis 2 – Schipluiden 2( 2-2)

Excelsior 2 en Schipluiden 2 speelden In een uiterst droeve en naargeestige ambiance op veld 4 de voor beiden, maar met name voor Excelsior, cruciale wedstrijd om een plekje te bemachtigen in de promotiepoule voor de 1e klasse. Schipluiden op dat moment de nummer twee en Excelsior de nummer drie van de huidige competitie. Met de topper tegen koploper LYRA volgende week moest er vandaag voor de zekerheid dus wel gewonnen worden om niet afhankelijk te zijn van de ploegen onder ons. Het gelijke spel bleek uiteindelijk voldoende omdat Naaldwijk en Rozenburg ons hielpen door hun wedstrijden te verliezen. Het eerste deel van onze doelstelling dit seizoen hebben we dus bereikt. Het tweede deel zal wel wat lastiger worden, maar wie dan leeft, wie dan zorgt.

De voorboden naar deze wedstrijd waren niet echt gunstig; veld 4 is namelijk onder deze weersomstandigheden geen pretje om te spelen (en voor Aad langs de lijn in zijn duffelse Long John’s en zijn jaeger borstrokje al helemaal niet), want een ijzige wind stond er dwars op. De struiken gaven gelukkig nog wel enige beschutting, dus lekker diep weggedoken onder een dekentje in de dug-out (…) bleek het achteraf nogal mee te vallen temeer daar Excelsior ons op een hartverwarmende wedstrijd trakteerde. Waar het de eerste helft nog iets te vaak mis ging door individuele foutjes, was de tweede helft een lust voor het oog en ontspon zich een episch schouwspel. In deze vorm kunnen we in de promotiepoule zeker een rol van betekenis gaan spelen. Heel en fit blijven en serieus trainen is daarbij wel een vereiste. Fitheid zal volgens mij de doorslag gaan geven, aan onze voetbalkwaliteiten hoeven we na afgelopen zaterdag in ieder geval niet (meer) te twijfelen.

In de 5^e en 8^e minuut al kreeg Stephan twee kansen na weifelend ingrijpen van Schipluiden. Uit die 2^e kans volgde een corner van Stephan die door (wie anders dan) Jesse feilloos werd binnengekopt. Een vroege 1-0 was precies waar we op hoopten en wat we nodig hadden. Het hek was van de dam, de beer was los en een klinkende zege gloorde aan de einder met de promotiepoule in het verschiet.

Toch glipte ons het overwicht ongemerkt uit de handen en Schipluiden kwam er zo nu en dan gevaarlijk uit. Zeker toen ze in de 15^e minuut een vrije trap mochten nemen na een overtreding, het schot was echt hard en geplaatst, maar Nino redde knap. Dit was toch wel een waarschuwing. Desondanks liet de gelijkmaker niet lang op zich wachten want in de 19^e minuut was het na een mooie aanval van Schipluiden alweer 1-1, fnuikend voor ons soms toch wel wankele zelfvertrouwen.

In de 27^e minuut wist Arnoud door te breken en rende richting de 16 van Schipluiden. Een heel klein beetje, maar net genoeg werd hij uit zijn evenwicht gebracht en de kans was verkeken. In deze fase speelde één en ander zich hoofdzakelijk op het middenveld af, maar na een snelle omschakeling stond de spits van Schipluiden opeens oog in oog met Nino, die geen verweer had, 1-2 aus dem Nichts also. De paniek die ik normaal in de ogen zie opflakkeren bleef nu achterwege en alles duidde erop dat we het beste nog in petto hadden. Vlak voor tijd zette Stephan met een gave steekpass Arnoud nog vrij op randje 16 die de bal vervolgens tegen de lat kegelde, 2-2 had een verdiende ruststand geweest, het mocht niet zo zijn.

In de 2^e helft met Chris Isenia voor Jasper was er voor Schipluiden geen houden meer aan. In de 48^e minuut schoot Chris over uit een afgeslagen corner, in de 53^e minuut kwam Koen na een pass van Arnoud net een teenlengte te kort. We bleven de druk opvoeren en Schipluiden wankelde vooral toen we in de 62^e minuut een verdediger (Mark) opofferden voor een aanvaller (Thomas). Schipluiden stond met de rug tegen de muur. Het was een kwestie van tijd tot de 2-2 zou gaan vallen. Omdat doelpunten vooralsnog leken uit te blijven werd er in de 66^e minuut weer een aanvaller (Martijn) voor een verdediger (Erik) ingebracht, die gelijkmaker moest en zou er komen. Na kansjes voor oa Faab, Martijn en Thomas manifesteerde zich in de 70^e minuut het, nu al, hoogtepunt van seizoen 2022/2023; Stephan maakte een heuse en succesvolle sliding. Het was mij en velen met mij ontgaan. Jasper attendeerde mij er in de kleedkamer op. Hij vond het toch wel een vermeldenswaardig evenement. Zie hier, vandaar.

De pressie naar voren nam ongekende vormen aan, maar toch sloop er iets van angst in de ploeg; die goal wilde maar niet vallen. Wat te doen? We hadden net met Chaco afgesproken dat we hem gezien zijn frêle postuur en gezien de fysieke overmacht van de Schipluidense defensie niet zouden inbrengen. Net toen we de moed een beetje begonnen te verliezen besloot een verdediger onze Maaslandse Monoliet Koen dwars doormidden te beuken in hun 16. Met vragende doch dwingende ogen keken wij richting scheidsrechter; aanvankelijk aarzelend wees hij alsnog gedecideerd naar de stip, de meer dan verdiende en terechte 2-2 van Stephan werd luid bejubeld. Toch was het nog niet op. We roken bloed en Schipluiden was de draad compleet kwijt. Met af en toe een uitvalletje wisten ze ons echt niet meer van ons stuk te brengen. Waar zij het wel geloofden hadden wij trek in meer. En dat leek er ook te komen, want ook Faab werd in de 16 onderuit gebeukt en belandde in compromitterende houding op zijn buik en weer keken wij met vragende doch dwingende ogen richting scheidsrechter. Ditmaal bleek hij echter onvermurwbaar en een tweede pingel (die er nog veel meer één was dan de eerste) werd ons onthouden, Jammer maar helaas. Na nog wat mogelijkheden voor Thomas, Faab en Barry volgde in de 90^e minuut bijna een ongekende apotheose, na een mooie en snelle uitbraak belandde de bal bij Koen, de paal voorkwam een rituele zegedans.

Al met al vond ik de remise relevant maar net niet eclatant, het veld toch best wel irritant, de driehoekjes een variant op een kwadrant, de wedstrijd ultiem amusant, de geur in de kleedkamer nogal penetrant, het dispuut zonder twijfel dominant, de scheidsrechter niet echt tolerant, de cornervlaggen extravagant, de opstelling een radiant, onze nummer 9 een puissant dilettant, de backs ambulant, de toeschouwers heel charmant, de doelpunten bijkans briljant, één speler van de  tegenstander een flagrant en exorbitant simulant die bijna werd vernederd tot degradant die zich nu laat overschrijven naar Swifterbant en daar in de rol van dissonant gaat werken als exploitant van het restaurant “De Roze Olifant”. Op veld 3 onderwijl zat naast de dug-out, naar ik dacht, een fabrikant van lubricant maar die bleek een praktiserend predikant dus was op zeker protestant met een dochter als laborant die heel pedant als een arrestant in een stoel naast haar ledikant achter een kamerplant de hele tweede helft zeer consequant alleen de voorkant zat te lezen van haar ochtendkrant en niet de achterkant.

Opstelling.

Doel:

van Leeuwen

Verdediging:

Verboon (66^e M. Reemers), R. Kraijo, M. Scholten (62^e T. Fortuin), J. Koogje (46^e Chris Isenia)

Middenveld:

van Gastel, F. Vermeer, B. Steenbergen, S. Kruithof

Voorhoede:

v.d. Velde, K. v.d Pol

Kijkersvraag:

Welk woord is niet correct geschreven, maar mag in het kader van de dichterlijke vrijheid die ik me permiteer, wel als zodanig gebruikt worden?