Net als vorig jaar verwachten we ook in het seizoen 2022-2023 weer iedere week een (kort) wedstrijdverslag van de teams van Excelsior Maassluis

Maasdijk 2 – Excelsior M. 2 (0-1)

Van heinde en verre, oa uit Nieuw Vennep (Aad, ken jij die gozer?) stromen supporters steevast en stelselmatig (mooie alliteratie al zeg ik het zelf) naar Maassluis en omstreken om de verrichtingen van het 2e te aanschouwen en bovenal te bewonderen. Bij Maasdijk afgelopen zaterdag werden ze niet teleurgesteld. Onder een klaterend applaus verlieten Ze na 94 minuten en 38 seconden het prima bespeelbare kunstgrasveld, drie punten rijker.

Ik wil er als eerste vier mannen uitlichten waardoor we niet pro gloria cattus domesticus naar Maasdijk zijn afgereisd: 1 Koen met zijn echt hele mooie en winnende treffer, 2 Nino die perfect stond te keepen, 3 Jasper (je weet wel waarom) en 4 Chris G(eel). Met hem na rust erin voor Fabian ging het lekker lomp los (opnieuw een aangenaam klinkend beginrijm), soms op en soms net over het randje. Niet altijd gestroomlijnd, maar vol plezier, potentie, pressie en passie (weer zo’n fraai stafrijm) voorop in de strijd. Ik vind dat prachtig. Ik ben echter wel bang dat Fred, Robin en elke willekeurige arbiter daar anders over denken. Ok, het mag af en toe een tandje minder, maar toch. Maasdijk had daar in ieder geval amper antwoord op.

Ik zal alle kansen van het fel jagende Maasdijk niet benoemen, want dan ben ik morgen nog bezig. Want geloof me, het waren er best veel. Zeker in de eerste 15 minuten stonden we flink onder druk van die jonge gasten. Ze bleven maar gaan. Onze, ondanks het verorberen van broodjes gezond, inmiddels al aardig kalende selectie daarentegen, bleef ijzig kalm en hield onder aanvoering van een superieure Nino betrekkelijk eenvoudig de 0. Niet dat we “op leeftijd” zijn, maar haren kammen is zo zoetjes aan geen prioriteit of urgentie meer zal ik maar zeggen. Eerlijkheidshalve dient ook gezegd dat Maasdijk het vizier niet helemaal op scherp had staan. Aangezien ook wij onze kansen onbenut lieten en het daardoor 0-0 bleef, lijkt het allemaal niet zo spannend geweest te zijn. Het tegendeel is echter waar. Over en weer gebeurde er best veel in deze overwegend sportieve wedstrijd.

Eenmaal in de 2^e helft kregen we wat meer grip op de wedstrijd en leek het of Maasdijk wat terughoudender geen spelen. Het was ook niet aannemelijk dat ze het hoge tempo van de 1^e helft nog heel lang zouden kunnen volhouden. Dat was voor ons het sein om iets meer gas te geven. Het was top om te zien dat ook de wissels zich prima inpasten. Een schoolvoorbeeld daarvan was de kans van Martijn die a la Madjer van Bayern München in de finale van de Champions League 1987, wilde scoren. Dat het niet lukte is jammer, maar het geeft wel aan dat er met zelfvertrouwen gespeeld wordt. Ook Chaquir had in de 68^e minuut weer bijna succes met zijn inmiddels gebruikelijke frunnik moment, Beide doelpogingen smoorden helaas in goede bedoelingen en schoonheid.

In de 55e minuut was het wel raak, Koen scoorde de 0-1 op assist van Robert na sowieso een aanval uit het boekje.  Hoe is het trouwens mogelijk dat iemand met klapkuiten als zeppelins zo’n subtiel lobje kan geven. Het duurt zeker wel lang voor jij die dingen opgepompt hebt ‘s ochtends, het verklaart mijns inziens waarom jij tot en met vorig seizoen altijd te laat was.

Maar dan, net als je vlak voor het einde denkt die scheidsrechter had enkele vreemde beslissingen, maar fluit op zich niet rot, besluit hij zomaar uit het niets een pingel aan de gastheren cadeau te doen. Gratis en voor niks. Je laat je eigen team immers niet verliezen. Een bal op de borst aannemen is namelijk GEEN hands (als ik zeg “Xerxes” weten Fred en Remco op zeker wat ik bedoel). Het eerder gememoreerde “vizier niet op scherp” manifesteerde zich in de 84e minuut in optima forma. Het schot vanaf 11 meter ging een redelijk ruim naast. Heerlijk!!! Het wordt eentonig, maar ik hoop van harte dat de KNVB in rap tempo een ruim aantal scheidsrechters klaarstoomt. Soms kunnen dingen echt niet. Die gasten hebben sowieso geen hulp nodig van scheids- of grensrechters, het is namelijk gewoon een goeie ploeg met veel potentie en met een fanatieke trainer die die gasten heus wel aan het voetballen krijgt. Ik wil voor de zoveelste keer ook benadrukken dat dit een persoonlijke mening betreft, die niet gestoeld is op kennis, kunde of knowhow (ik schud die alliteraties zo maar uit m’n mouw). Nou ja, dat rijmt nog ook.

 

Kijkersvraag; wat was de eindstand van voornoemde finale? Arena-adepten zijn vanzelfsprekend uitgesloten van deelname.

 

Opstelling.

Doel:

van Leeuwen

Verdediging:

v. Mierlo, M. Stigter (73^e T. Fortuin), J. Gastel, R. de Jong, C. Isenia (46^e C. Grootscholten)

Middenveld:

Kruithof, F. Vermeer (46^e M. Reemers), J. van Gastel, B. Steenbergen (68^e R. Kraijo)

Voorhoede:

v.d. Pol (68^e Chaquir Isenia), N. Koogje

Excelsior M JO12-2 – CVV Berkel JO12-1 1-1 (22-10-2022)

De volgende spelers kwamen voor deze wedstrijd naar ”Sportpark Dijkpolder”:
Yuriy, Dexter, Joshua, Loanian, Quint, Haydar, Samále, Tieme, Guus.
Berkel speelde ook in de 1 e fase in de 2 e klasse en stond net zoals wij en SV Duindorp
ongeslagen bovenaan met grote uitslagen:
CVV Berkel (Christelijke Voetbalvereniging Berkel uit Berkel en Rodenrijs. De club speelt
zijn wedstrijden op Sportpark Het Hoge Land.
Na enige gesprekken met de Christelijke Sportfederatie Berkel werd op 9 maart 1961 de
Christelijke Voetbalvereniging Berkel opgericht door een aantal leden van de reeds het jaar
daarvoor bestaande maar weer ingestorte voetbalvereniging.
Vandaag mochten we na drie uitwedstrijden weer eens thuis spelen:
Oztap gisteren nog op de training ging vandaag naar Oekraïne. Hij werd vanmorgen al vroeg
gesignaleerd in Maassluis met koffers wachtend op de bus, maar wel in Excelsior M kleding.
Het gerucht gaat dat hij met 2 á 3 weken weer terugkomt. Cornel vader van Dexter merkte op
dat het wel jammer was dat Oztap er nu niet bij was want we speelde tegen Berkel die een
tenue dragen in de clubkleuren van Oekraïne. Leider Ron vroeg aan de vader van Guus: John
Stigter om het spel in goede banen te leiden en dat deed hij. Trainer Anderson was niet
aanwezig om naar zijn pupillen te kijken maar Dani van JO12-1 wel.
Na de gebruikelijke Yell begon de wedstrijd.

Berkel liet gelijk zien een goede ploeg te hebben want begonnen gelijk met gevaarlijk
aanvallen. Onze eerste serieuze aanval kwam op naam van Tieme maar zijn inzet was te

zacht. Yuriy tikte een schot knap onder zijn lat vandaan tot een corner. De corner was ook
voor Yuriy. Yuriy had het heel druk maar verweerde zich kranig. Guus voorkwam met een
stevig blok de 0-1. Yuriy verwerkte wederom een schot tot een corner, maar daarna brak ons
verzet en scoorde Berkel 0-1.
Berkel was hevig in de aanval en daar hadden we het zwaar mee, maar Quint, Haydar en Guus
werkte keihard achterin en als het daar fout ging stond Yuriy er.
Het 2 e bedrijf begon met een geweldige kans voor Tieme maar zijn inzet ging net naast. Daar
we het druk achterin hadden, kwam Samále ook nog nuttig achterin helpen. Dat resulteerde er
in dat Samále de bal veroverde en op Loanian paste. Maar Loanian kon de keeper van Berkel
niet verschalken. Even later verzuimde Samále ons met een geweldige kans op 1-1 te zetten.
Uit een counter van ons paste Joashua op Tieme maar die schoof deze opgelegde kans ook
weer net naast (heel jammer). De tweede helft brak aan en Dexter kon niet meer verder door
een blessure die hij gisteren op de training had opgelopen. Dus moesten we verder zonder
wissels.
Maar er was hoop want met een schitterende actie van Samále zette hij ons op 1-1 met zijn
beruchte linker. Haydar onderbrak hierna gelukkig een snelle counter van Berkel. Haydar is
echt veel sterker gaan spelen dit seizoen. Yuriy pakte nog een corner uit de lucht en even later
kwam er een hoge bal op de spits van Berkel af die met zijn rug naar Yuriy toe stond. Deze
zag Yuriy niet komen en Yuriy bokste bal boven deze aanvaller weg. Dat is toch lekker als je
op deze leeftijd al 1.59 m. bent. Loanian riep: “Yuriy je bent echt onze redder”. Maar eerlijk
is eerlijk iedereen knokte voor wat hij waard was tegen deze hele sterke tegenstander. Quint
leidde zijn verdediging uitstekend en met zijn allen konden we de 1-1 vasthouden tot
scheidsrechter John voor het eindsignaal floot. Vader van Loanian Joël kwam naar De
Rijdende Reporter met de mededeling dat hij de reddingen van Yuriy had geteld en dat waren
er 26 en leider Ron vertelde: zet maar in je verslag dat Yuriy de absolute uitblinker was. De
Rijdende Reporter luistert natuurlijk naar Joël en Ron maar is zelf van mening dat we het met
het hele team hebben gedaan om tot deze knappe prestatie te komen. En zo kunnen we na
twee goede en nuttige oefenwedstrijden de herfstvakantie in. Goed gedaan jongens we zijn
trots op jullie. En echt jammer dat trainer Anderson deze pot niet gezien heeft.
De Rijdende Reporter.