Rozenburg 2 – Excelsior M 2. (0-2)

 

Afgelopen zaterdag realiseerde ik me pas echt wat ze in Amsterdam momenteel door moeten maken: vechten tegen degradatie. Dat dat geen sinecure is kan ik u verzekeren. Ongezonde spanning en ongekende frustratie vechten dan om voorrang. Dat wij ons voorlopig wél uit de knellende omhelzing van het degradatiespook wisten te spelen is toch echt een zorg minder. Mede door het feit dat het zoet ener overwinning nou eenmaal beter smaakt dan het bitter ener nederlaag.

Rozenburg  – Excelsior was de eerste wedstrijd dit seizoen waarbij de coach rode vlekjes in zijn pezige nek vertoonde van de keuzestress; er prijkten namelijk 18 namen op het formulier! Rozenburg – Excelsior werd tevens een eenzijdige wedstrijd waarin de kansen spaarzaam bleken. De gastheren waren niet bij machte het ons erg lastig te maken, ze boden gewoon te weinig tegenstand waardoor het ook nooit echt spannend werd. Niet dat wij zoveel beter waren, maar het was duidelijk dat we eindelijk wel degelijk beseften dat het matige voetbal van de laatste weken drastisch over een andere boeg gegooid moest worden.

Aldus geschiedde. Reden tot optimisme, ja. Reden tot tevredenheid (nog) niet. Trek deze lijn eerst maar eens een paar weken door, dan zien we wel verder. Voorlopig moeten we komende zaterdag tegen VFC 2 (de nummer 3 in de competitie) aan de bak. Dus op onze lauweren rusten na deze 0-2 is er voorlopig niet bij.

In de eerste helft waren alleen het schot op de paal van Remy in de 11^e minuut en de bal net voorlangs van Fabian in de 13^e minuut vermeldenswaardig. Te weinig, maar toch. Verder tot aan de rust nog wat halve kansjes en bijna mogelijkheden. Daar stelde Rozenburg weinig tot niets tegenover. Hun talrijke en fanatieke supporters, boven op het fraaie terras voor de kantine, werden niet bepaald verwend. Ada, onze enige en alom tegenwoordige supporter, daarentegen wel een beetje. Met na rust Niels voor Arnoud en Chris G voor Thomas, werd de tweede helft met nieuw elan aangevangen. Ook nu roerde het aantal kansen niet tot tranen van opwinding en blijdschap. De 0-1 van Fabian in de 80^e minuut op assist van Chris G, kwam wel laat, maar ook weer niet onverdiend en eigenlijk niet als verrassing. Zeker naar het einde van de wedstrijd namelijk hadden we toch wel een fors veldoverwicht.

Met Jesse als onbetwiste “man of the match” continue voorop in de strijd en frenetiek jagend op elke bal, hielden we Rozenburg hoofdzakelijk op hun eigen helft. Bij de 0-2 was het Jasper die in de 82e minuut een fantastische voorzet de 16 van Rozenburg in kromde (zo’n voorzet heet vanaf nu een “Jasper Boogje”). Amper één minuut in het veld nam Marijn met zijn eerste beste actie deze bal aan, draaide weg, stapte door en werd vervolgens fysiek onheus bejegend. Hoe hij vervolgens zieltogend ter aarde zeeg was wel enigszins koddig te noemen, maar voor de scheidsrechter overtuigend genoeg om ons na ampel en weloverwogen beraad, een penalty te doen toekennen. Het was trouwens zo’n beetje de eerste keer dat hij in ons voordeel floot, maar dat geheel en al ter zijde. Voor Gijs bleek het vervolgens een koud kunstje om in de 83^e minuut zijn 2^e doelpunt van deze competitie te scoren (en zijn 6^e in totaal met de wedstrijden in de beker en in de voorbereiding meegerekend), waarmee hij onze eerste overwinning definitief wist veilig te stellen. Het is aantoonbaar prettiger bier drinken na een zege dan na een vergelijkbaar echec als de voorbije weken.

Nu het aantal blessures af lijkt te nemen wil ik de mannen die daarvoor in aanmerking komen, wel vragen hun BMI, en in het verlengde daarvan hun conditie in de gaten te houden.

Het is volkomen logisch dat je na bijvoorbeeld  een maandenlange blessure de (on)nodige kilootjes bent aangekomen. Dan passen de nieuwe, oogverblindend hemelsblauwe uitshirts ook net iets beter.

 

Opstelling.

 

Doel: R. Scheepens.

Achterin: T. Fortuin (46^e C. Grootscholten), G. Abbas, J. van Gastel, M. Scholten.

Middenveld:, F. Vermeer (81^e M. Kriek), R. van Mierlo, R. de Jong.

Voorin: A. v.d. Velde (46^e N. Koogje), K. v.d. Pol (64^e C. Isenia), Sjaak Isenia (71^e J. Koogje).

 

Kijkersvraag.

Wie had er tot de 0-1 van Fabian in de 80^e minuut, net zoveel gele kaarten als het aantal doelpunten dat wij gescoord hadden?

 

NB

Langs deze weg wil ik nogmaals Ment de Jong bedanken voor de schalen voortreffelijke kibbeling die na de wedstrijd stonden te dampen in de kleedkamer. Een overheerlijke en welverdiende winstpremie.

 

Excelsior M JO13-3 – Kethel Spaland JO13-3    (4 – 1)

 

Vandaag begon fase 2 van de najaarscompetitie. Omdat we in de 1^e fase alle wedstrijden in de 2^e klas hadden verloren, begonnen we nu in deze fase in de 3^e klasse. Daar kunnen we lekker gaan opbouwen en dat hadden we vorige week tegen 2^e klasser Rotterdam United al bewezen met een 2-1 overwinning. Vandaag moesten we tegen Kethel Spaland ( KS fusieclub ontstaan in 2013 tussen VVK’68 en SC Spaland) een reünie voor de Rijdende Reporter die 35 jaar bij VVK in het bestuur heeft gezeten. En ja hoor de kids van Martin, Jona, Nathalie, Astrid, Maurice en Jeffrey kwamen met hun kids Justin, Terence, Beau, Jens, Julian en Finn onze JO13-3 bestrijden op sportpark Dijkpolder. Na een welkomsknuffel van de dames Nathalie en Astrid kon de Rijdende Reporter aan het verslag beginnen. Vader John was wederom onze vlaggenist. De coaching werd verzorgt aan beide zijden van het veld door de vaders Joël en Brunsie. En als scheidsrechter functioneerde geroutineerde Bert van ’t Hoff`. De wedstrijd ging door op veld 4 op gras en dat is altijd spannend als het veel geregend heeft, maar het veld was prima bespeelbaar. De opa en oma (Piet en Lenie) van Joahua waren iets later want die hadden de bus gemist naar veld 4. Egemen was afwezig. Jaydi was vandaag onze aanvoerster. Toen we enkele minuten bezig waren bleken we iets sterker en ons eerste wapenfeit was een rush op links van Loanian die een corner, die echter niets opleverde, verdiende. Een combinatie tussen Loanian en Djavin eindig met een schot net naast van Djavin. Daarna kwam Loanian op links door, maar zijn schot verdween hoog richting (lijnbaan ( straat in de Vertowijk achter het doel). Yuriy voorkwam met ver en goed uitkomen dat KS doeltreffend kon afronden. Een aanval opgezet door Jaydi en Omar kwam bij Loanian terecht, maar zijn schot was voor de keeper van KS. Vervolgens stuurde Joahua Loonian weg en Loanian bracht ons met een mooie lob op 1-0. Uit een voorzet van Jaydi strandde een schot van Omar bij de keeper van KS. Vervolgens trok KS gevaarlijk ten aanval, maar Aiden greep in met een professionele sliding en voorkwam deze aanval en dat was maar goed ook. Even later kon KS toch op 1-1 komen. Haydar die op rechts sterk liep te verdedigen greep weer eens uitstekend in en stuurde Lyam weg. Lyam passeerde de linksback van KS maar moest daardoor iets te veel naar buiten uitwijken om gevaarlijk te worden. Hierna brak de rust aan. KS zocht de kleedkamer op maar wij dronken ons glaasje siroop op het veld op.

Na de rust begonnen we weer fel en hadden we weer iets meer de overhand.  Haydar brak door op het middenveld en paste nauwkeurig op Omar. Het schot werd met moeite maar wel knap door de keeper van KS tot corner verwerkt. Daarna stelde Guus Neymar in staat om een schot af te lossen. Maar zijn schuiver ging langs de verkeerde kant van de staander. Toen kregen we een paar hoekschoppen mee en uit de laatste skrimitz wist Loanian  de 2-1 tegen de touwen te schieten. We kregen de smaak om doeltreffend af te ronden te pakker, want uit een prachtige pass van Lyam wist Neymar de 3-1 in de winkelhaak te schieten. Het volgende moment profiteerde onze aanvoerster Jaydi van een fout in de verdediging van KS. Ze hield ons nog wel even in spanning met een paar onduidelijk bewegingen (want wanneer schiet ze nou de bal in het lege doel) maar wist daarna toch de bal rechts in het uiterste hoekje te schuiven 4-1. Mackelty stuurde in een volgende aanval Jaydi weg die op haar beurt Djavin in staat stelde om een schot af te leveren. Maar zijn schot ging naast. Even later pegelde Djavin nog een bal op de lat. Dat schot had meer verdient. De wedstrijd eindigde met een schot van Djavin welke vakkundig door de keeper van KS werd gepakt. Hierna floot de goed leidende scheidsrechter Bert voor het einde van de wedstrijd. Je ziet dat de trainingen van Robin en Brunsie zijn vruchten gaan afwerpen. Maar we kunnen nog beter. Vooral bij het bal afpakken daarna de ballen zuiverde spelen naar de spelers/ster in eigen shirt. Maar er moet werk aan de winkel blijven. Lekker gewerkt allemaal. Fijn weekend.

 

De Rijdende Reporter