Wedstrijdverslag Chevron Is Onze Naam 2  – Excelsior M 2 (1-5)

 

Ondanks de dreiging van enkele forse buien, besloten Ada en Ada onze verrichtingen toch op te komen luisteren met hun zeer gewaardeerde aanwezigheid. Onder hun ogen werd de 4^e overwinning op rij geboekt, waardoor de ronduit slechtste seizoenstart ooit in de vergetelheid gaat geraken en een toppositie lonkt. In aanloop naar de wedstrijd moesten Fabian en Jesse in de ochtend helaas verstek laten gaan. Heftig vomeren na een copieuze maaltijd gisteren en dehydratatie dientengevolge, mag voorafgaand aan deze ziekmeldingen als oorzakelijk beschouwd worden. Medische bijstand was gelukkig niet nodig en de verwachting is dat ze snel weer inzetbaar zullen zijn. Dit in tegenstelling tot Arnoud, Barry en Remco. Wij koesteren de (ijdele?) hoop dat ook jullie snel weer zullen herstellen en aan kunnen sluiten. Hoop verloren al verloren, nietwaar?

 

De eerste minuten voltrok de wedstrijd zich in een gezapig tempo en C.I.O.N. had dus geen moeite zich staande te houden in die periode. Toen we echt wat gas gingen geven kregen ze het lastig. Dit werd vooral duidelijk in de 16^e, 22^e en 25^e minuut toen Sjaak en Yennick de mooiste kansen (simpele intikkertjes) van de dag misten. In de middeleeuwen zouden ze hier voor gevierendeeld worden. Wij hebben besloten deze drastische en draconische maatregel vooralsnog voorlopig voor ons uit te schuiven, met de gedachte wellicht ooit nog eens van hun diensten gebruik te moeten maken. In de 30^e minuut legde Erik, na luidkeelse aanmoedigingen daartoe, aan voor een schot. Met de bal pas een paar meter onderweg naar de goal, werd vanaf de bank unaniem, luidkeels en in koor geroepen: laat maar. De zoektocht naar de bal schijnt tot in de late uurtjes geduurd te hebben. Kort daarop in de 34^e minuut, was het de beurt aan Nino om te excelleren. De kans die de doorgebroken spits van  C.I.O.N. voor zijn voeten kreeg, werd door hem vakkundig geëlimineerd. In de 40^e minuut brak Niels (een narrig, naïef en narcistisch natuurtalentje) de patstelling open, op assist van Gijs scoorde hij de 0-1. Heel prettig zo kort voor rust en toch ook wel verdiend. Tijdens de rust nam ik in de dug-out lekker in het zonnetje de tijd om het huwelijk van mij en mijn gewaardeerde wederhelft eens aandachtig onder de loep te nemen. Het geheim van ons doorgaans perfecte huwelijk? Wij gaan altijd tweemaal per jaar een maand met vakantie en maken dan bijvoorbeeld een mooie cruise door de Cariben of naar Scandinavië.  We genieten dan elke avond van een (vega) diner met een (alcoholvrij) wijntje bij kaarslicht onder de romantische en serene klanken van een strijkorkestje dat het Minuetto van Luigi Boccherini (een bekende onder de intelligentsia onder ons) speelt. Speel het maar eens af op je Spotify en maak kennis met echte muziek. Met na rust Raymond voor Nino, Chris Isenia voor Niels en Marijn voor Sjaak traden we met opgestroopte mouwen de vijandelijk stellingen tegemoet. Na 10 minuten resulteerde dat al in een doelpunt. In de 55^e minuut verraste Chris ons met een indrukwekkende solo. Met horten en stoten en met vallen en opstaan wurmde hij zich richting de sluitpost van C.I.O.N. en verschalkte hem met een simpele voetbeweging; 0-2. Een heerlijke goal. De kansen op meer dienden zich in overvloed aan. Aangezien onze scoringsdrift bevredigd leek, bleef het bij die 0-2. Alhoewel, in de 65^e minuut werd het onnodig 1-2. “Zolang er geen krat bier in die hoek van het doel staat zal ik ook nooit die kant op duiken”, verklapte onze immer wakkere en waakzame keeper mij. Hij keek mij daarbij zo overtuigend serieus aan, dat ik hem geloofde. Maar vele malen erger nog, hierna begon bij ons een periode van 7 minuten die veruit de slechtste ooit te noemen zijn. Echt alles ging mis, zelfs de meest eenvoudige handelingen die eenvoudig en vanzelfsprekend zouden moeten zijn, mislukten faliekant.

Waar dit vandaan kwam is mij een raadsel. Het zal de angst voor de gelijkmaker geweest zijn. Totaal overbodig . Ik geneerde me echt een beetje. Ook de in de 60^e minuut voor Martijn ingevallen Koen kon dat niet verhinderen. In de 72^e minuut werd het dan toch 1-3. Gijs wist de toegekende penalty feilloos binnen te schieten. De aanleiding tot deze penalty was nogal luguber, misschien wel macaber of zelfs sinister te noemen. Marijn werd de 16 ingestuurd, maar op het moment dat hij de bal wilde aannemen ging het mis: gretig graaiend en grabbelend griste de keeper de bal voor zijn hoofd weg. Hij deed dit echter dermate onhandig, onbeholpen en onoordeelkundig en daarbij het aanbrengen van ernstig fysiek letsel niet schuwend, dat Marijn ter nauwer nood kon voorkomen dat zijn kop onreglementair van zijn romp werd gescheiden (dat is niet helemaal waar, maar ik vind het wel een mooie zin). Vergevingsgezind als wij zijn, aanvaardden wij vanzelfsprekend de terecht toegekende strafschop. Vanaf toen pakten we de draad weer op en gingen we weer doen wat van ons verlangd wordt: gewoon goed voetballen. De ban leek gebroken en C.I.O.N. leek gesloopt, want in de 76^e minuut denderde Gijs niets en niemand ontziend het strafschopgebied van C.I.O.N. binnen en scoorde de verlossende 1-4 op aangeven van Erik. De net herstelde Thomas kon vervolgens in de 78^e minuut met een gerust hart worden ingebracht voor Jasper. De buit was binnen, maar in de 83^e minuut zagen we eindelijk weer eens de fluwelen linker voet van Robert aan het werk, zijn 1-5 van buiten de 16 was een gruwelijke beauty. Het is dat de scheidsrechter direct hierna affloot, want anders hadden we er nog wel 2 of 3 meer kunnen scoren. C.I.O.N. was helemaal klaar namelijk. Ondanks enkele best wel forse overtredingen heb ik een sportieve wedstrijd gezien, waarin wij overwegend de bovenliggende partij waren. De komende twee weken zijn we vrij daar er tijdens de wedstrijd VFC – Zwaluwen iets onverkwikkelijks gebeurd schijnt te zijn waardoor de wedstrijd van aanstaande zaterdag tegen Zwaluwen geen doorgang zal vinden en aangezien Pernis uit de competitie is zal er ook zaterdag 9 december geen wedstrijd zijn terwijl het voor de overige teams gewoon een regulair programma gepland staat. Zaterdag 16 december zal de wedstrijd Excelsior M 2 – VFC 2 die 4 november afgelast werd, ingehaald worden. VFC staat boven ons en diende afgelopen zaterdag MVV de eerste nederlaag van dit seizoen toe. Iets wat wij overigens 23 september al hadden moeten doen. Een tegenstander dus waar we ernstig rekening mee zullen moeten houden. Als we de zegereeks ook tegen hen voort willen laten duren, geldt voor ons dus “nil volentibus arduum”.

 

 

Opstelling.

Doel: N. van Leeuwen (46e R. Scheepens)

Achterin: E. Verboom, Y. Berrevoets, M. Scholten, J. Koogje (78^e T. Fortuin),

Middenveld:, G. Abbas, R. de Jong, R. van Mierlo,

Voorin: Sjaak Isenia (46^e M. Kriek), M. Reemers (60^e K. v.d. Pol), N. Koogje (46^e C. Isenia).

 

NB.

Ik heb nog niet verteld wat dat geheim van mijn goede huwelijk nou eigenlijk echt is, wel: zij gaat iedere winter, ik ga iedere zomer.

 

Kijkersvraag.

Wie was in 2016 de eerste tegenstander van het huidige tweede (toentertijd het vierde) en wat was de uitslag van die wedstrijd?

 

 

 

Zwaluwen JO13-2 – Excelsior M JO13-3    (1 – 5)

 

Zwaluwen is opgericht op 5 september 1935.

Was een spannende week. Heel de week buienradar in de gaten houden ivm. De vele regen. Dus ook maar googlen op welk veld we bij Zwaluwen zouden spelen. Gelukkig veld 4 en dat is kunstgras. Maar je weet het pas zeker als je er bent en dat bleek gelukkig. Egemen was afwezig (reden onbekend) en Neymar was ziek geworden, dus wensen wij hem van harte beterschap vanaf deze plek. Brunsie en Joël deden aan weerszijde weer de coaching en vader John, bekomen van de Sinterklaasintocht, was de assistent langs de lijn van scheidsrechter Tom Vogel.  Lyam was vandaag onze aanvoerder. Voor Yuriy was er ook een verrassing want een vriend van  De Rijdende Reporter,  “Opa” Stef van den Berg, kwam kijken om Yuriy aan te moedigen. Yuriy vond het alleen vreemd dat hij dat kleine stukje met de auto was gekomen (haha). Maar weer genoeg gepraat. De wedstrijd begon en we hadden een flinke wind mee. We waren op de helft van Zwaluwen bezig en het eerste wapenfeit kwam van Loanian die door Maickelty was weggestuurd. Loanian gaf een strakke pass op Djayvin, maar zijn schot ging recht op de keeper af. Maar van Djayvin gaat u nog meer horen. Let maar op.

Het duurde ruim 5 minuten voor Zwaluwen een keer op onze helft en in ons strafschopgebied kwam, maar scoorde gelijk de 1-0. Uit een pass van Joshua op Loanian sleepte laatst genoemde een corner. Uit de genomen corner van Maickelty schoot Jaydi naast. Djayvin, ja daar komt hij, kwam in balbezit door slecht uitverdedigen van Zwaluwen en peerde gelijk de 1-1 tegen de touwen (vader Eric memoreerde lachend dat heeft hij van mij). Joshua schrok kennelijk van een grote kans, want de bal kwam onverwachts bij hem, en kon er daardoor niet voldoende resultaat uithalen. Bij een 1 tegen 1 actie kwam Yuriy als winnaar uit de bus. Een mooi opgezet één tweetje tussen Joshua en Loanian kwam bij Djayvin terecht die daar een hoekschop uit sleepte. Jaydi die vandaag ook nog een panna in huis had bij de tegenstander knalde een bal net naast. Een afstandsschot van de tegenpartij werd door Yuriy prachtig uit zijn doel gedoken. Joshua paste op Djayvin die de verdiende 1-2 op het scorebord prikte. Hierna onderbrak Tiemme op professionele wijze een gevaarlijke tegenaanval. Een hele mooie voorzet van Jaydi werd door Djayvin prachtig afgerond 1-3. Ja een hattrick voor hem. Yuriy kon nog een gevaarlijke aanval weg tikken en toen brak de rust aan. Vader Eric van Djayvin zorgde voor de Excelsior M supporters voor de koffie langs de lijn. Top en lekker warm. Vlak na de rust stuurde Djayvin Jaydi weg die alleen op de keeper afging (zij benutte goed haar snelheid). Ze omspeelde knap de keeper en schoof de 1-4 in het netje. Bij een tegencorner redde Maickelty ons door een bal van de lijn te koppen waarna Yuriy de bal verder weg kon tikken. Even later haalde Maickelty weer een bal van de lijn maar nu met zijn voet. We kwamen wat meer onderdruk te staan want nu moest Yuriy met succes in actie komen. Een volgende tegen aanval plukte Yuriy klem uit de lucht. Op links en rechts liepen Tieme en Haydar met volle inzet te verdedigen en in het midden waren Aiden en Guus betrouwbare sloten op de deur. Op het middenveld speelde Ky-Maro en Omar een verdienstelijke  wedstrijd en op de rechte flank maakte onze aanvoerder Lyam het de verdediger van Zwaluwen flink lastig.  Helaas verstapte Jaydi zich en moest zich laten vervangen. Tieme brak op links door en sleepte daar een corner uit die helaas niets opleverde.  Hierna greep Aiden weer sterk in bij een tegenaanval.  Door goed storingswerk van Lyam was ineens het doel van Zwaluwen leeg en Djayvin zag dat en rook zijn kans om zijn vierde treffer te vieren 1-5. Yuriy maakte nog een hoge bal onschadelijk en gooide pijlsnel uit maar die aanval ons eindigde in buitenspel.  Er volgde nog meer pech want onze topscoorder van vandaag Djayvin moest ook geblesseerd het veld verlaten. Yuriy pakte nog knap een afstandsschot. Vlak voor het einde raakte onze robuuste Guus ook nog geblesseerd maar Guus kon gelukkig op karakter, zoals we onze Guus kennen, doorgaan.  Hierna floot de uitstekend functionerende en eerlijk fluitende scheidsrechter voor het einde en gingen we met de 3 punten en een heroverde koppositie weer naar de eerste stad aan de Waterweg.  Uitstekende inzet weer vandaag en complimenten voor het feit dat jullie na op achterstand te zijn gekomen niet het koppie laten hangen. En “Opa” Stef gaf keeper Yuriy een compliment voor zijn keeperswerk. Fijn weekend.

De Rijdende Reporter