Excelsior M 2 – vv Rozenburg 2. Uitslag 3 -2.

De KNVB zou feitelijk de volgende nieuwe spelregel moeten invoeren: als een ploeg zo’n abominabele en onverteerbaar slechte 2^e helft speelt als wij afgelopen zaterdag tegen Rozenburg, zou de tegenstander net zoveel penalty’s moeten mogen nemen als nodig, tot ze gewonnen hebben. Wat wij lieten zien was eigenlijk te gênant voor een verslag (ik doe dus alleen de 1^e helft zo volledig mogelijk en aan de 2^e helft maak ik niet veel woorden vuil) en was het schoolvoorbeeld van een Pyrrusoverwinning. Het was werkelijk te schrijnend om aan te zien. “Ten hemel schreiend” zou mijn wijze vader die 2^e helft gekenmerkt hebben. Voormalig penningmeester Jan Biesheuvel zou gezegd hebben: “Ik heb ze niet op ook maar één goede actie kunnen betrappen”. Zelfs ik, normaal de positivo en het zonnetje in (club)huis van ons team, heb er moeite mee om een goeie actie te kunnen benoemen of één speler meer dan een 5 te geven. Leen had daar aanmerkelijk minder moeite mee toen hij Niels in de 33^e minuut betrapte op diens 1^e goeie actie. Hij maakte dit dan ook luidruchtig en in meerdere talen wereldkundig. Niels z´n wangen kleurden lichtjes rood van verlegenheid, opwinding en misschien ook wel een beetje van stress, er werd namelijk ineens heel veel van hem verwacht. Hij was duidelijk zichtbaar van zins om meer van dat soort technische hoogstandjes en tot de verbeelding sprekende inspanningen ten tonele te voeren. Maar goed, dit speelde zich allemaal af in de 1^e helft toen alles nog redelijk ordentelijk verliep. Wij dicteerden de wedstrijd en Rozenburg, op zich zeker geen slechte ploeg, leek het allemaal gelaten te ondergaan, maar bleek een vulkaan die op uitbarsten stond. De 2^e helft bevestigde deze these en wie er bij was kon zijn ogen niet geloven.

Ook deze wedstrijd begonnen we zoals gewoonlijk weer zonder enkele basisspelers. Dit staat inmiddels wel symbool voor onze wekelijkse opstelling dit seizoen. Toch wist Leen weer een meer dan acceptabele opstelling tevoorschijn te toveren. Daar komt nog bij dat Rozenburg de laatste plek op de ranglijst inneemt. Onze suprematie zou dientengevolge als een rode draad door de wedstrijd lopen; wat kon er mis gaan? Vanaf het 1^e fluitsignaal was duidelijk dat Rozenburg zich niet ingroef. In tegenstelling tot veel andere teams durfden ze vooruit te voetballen. Daarom was een overwinning niet op voorhand al veilig gesteld, hetwelk in de 2^e helft bevestigd zou worden. Gaandeweg kregen wij wat meer grip op het spel van Rozenburg en drongen hen van onze eigen helft af. Vooral door het energieke spel van Leroy ontsponnen zich op de Rozenburgse helft interessante duels. In de 15^e minuut leidde Gijs de uiteindelijke overwinning in met een mooie crosspass op Remy. Diens aanname was sprankelend van schoonheid en zijn vervolgactie was de 1-0. Hierna werd er beter gevoetbald, maar nimmer gloeiden mijn konen vandaag van verrukking. Dat leek te veranderen toen Leroy in de 30^e minuut na een korte solo de 2-0 binnenschoot. De strijd was gestreden, want Rozenburg leek het hoofd in de schoot geworpen te hebben. In de 36^e minuut was de buit definitief binnen dachten we, helaas raakte Leroy de lat na weer een solo. Toen 2 minuten later Remy meende vanaf 25 a 30 meter op doel te moeten schieten, verdween de bal tot onze verrassing en tot Rozenburgs verbijstering in de goal. Deze 3-0 in de 38^e minuut was zijn 2^e treffer derhalve. Nog was de koek niet op, want 2 minuten later leek het 4-0 te worden. Deze goal werd in verband met hands of buitenspel (mij niet geheel duidelijk) al dan niet terecht afgekeurd. Nog één moment in die 1^e helft was het noemen waard; een speler van Rozenburg kwam ten val en kwam ongelukkig op zijn nek/hoofd terecht. Enige ongerustheid was wel op z’n plaats. Het duurde nog best wel lang voordat de ambulance arriveerde. Naar ik begrijp valt de schade gelukkig mee. Vanaf deze plaats van harte beterschap gewenst. In de rust zou Leen door een aantal wissels door te voeren de puntjes op de “i” gaan zetten om de voorsprong maximaal uit te breiden. Wat zich na rust afspeelde is voer voor psychologen. Het leek wel of een aantal van ons een acute aanval van schizofrenie onderging. Wat voor rust nog mondjesmaat goed ging was na rust het aanzien werkelijk waar niet waard.  Het is een fenomeen wat zelfs in het betaalde voetbal nogal eens waargenomen wordt. Het is voor mij en door mij niet te verklaren. Het absolute dieptepunt in de 2^e helft was de rode kaart voor Chris G. De frustratie, aangewakkerd door ons eigen onvermogen, was denk ik hier (mede) de oorzaak van. Jullie zullen je waarschijnlijk wat ongemakkelijk voelen als je dit leest. Het zij zo. Eén voordeel: het kan alleen maar beter. Zeker gezien voor de komende wedstrijd tegen VFC, lijkt me dit een prima “wake-up-call” op een perfect tijdstip. Als we ook die topper weten te winnen wordt het dringen aan kop en zal ik langs de lijn en in mijn verslag weer glimmen van trots. Ada van A. heeft de wedstrijd niet afgekeken, Ada V., heb ik niet waargenomen en Ada S. is met skivakantie. Ik heb hem inmiddels verwittigd van onze 12^e wedstrijd op rij zonder nederlaag. Hij vertelde mij een vreugdedansje in de sneeuw gedaan te hebben. De après ski heeft hem er dus niet van weerhouden oprechte belangstelling te tonen.

Belevenissen 2^e helft en verder:

In de 46^e minuut Erik voor Thomas, Chris I voor Martijn en Nino voor Raymond.

In de 58^e minuut 3-1.

In de 63^e minuut Barry voor Sjaak.

In de 67^e minuut 3-2.

In de 70^e minuut Chris G 2 x geel en/of rood.

In de 90^e minuut het eindsignaal (hoogtepunt).

In de 99^e minuut de eerste pitchers.

In de 117^e minuut de sleutel van de kleedkamer ingeleverd.

In de 138^e minuut patatje extra zout, broodje kroket en broodje bal pinda gehaald.

In de 195^e minuut op de heuvel naar het 1^e gaan kijken.

In de 331^e minuut naar huis.

Opstelling.

Doel:

Scheepens (46^e N. van Leeuwen)

Achterin:

Fortuin (46^e E. Verboom), Y. Berrevoets, J. van Gastel, C. Grootscholten

Middenveld:

de Jong, G. Abbas, M. Reemers (46^e Chris Isenia)

Voorin:

Sjaak Isenia (63^e B. Steenbergen), L. v.d. Windt, N. Koogje

Kijkersvraag.

Wie scoorden er in 1974 voor Feyenoord in de door rellen ontsierde UEFA-Cup finale tegen Tottenham Hotspur?

 

NB.

Ooit werd er gebak getrakteerd werd wanneer het 1^e, het 2^e en het 3^e hun wedstrijd gewonnen hadden. Aangezien dit niet zo vaak meer voorkwam de laatste tijd, is deze gewoonte in de vergetelheid geraakt. Ik zou hem graag weer in ere hersteld zien. Vandaag won het 1e met 2-0, het 2e met 3-2 en het 3e met 2-1. Een Tom Pouce van Holtkamp aub

Excelsior M JO13-3 – Steeds Hooger JO 13-1   1 – 0

RV & AV Steeds Hooger is opgericht op 10 mei 1907 en speelt sinds medio 2022 op sportcomplex Melanchton Park, het voormalige sportcomplex van RKSV Leonidas. Voorheen speelde de club aan de Kanaalweg, nabij Diergaarde Blijdorp, waar het na 64 jaar moest vertrekken.

Ik wil vandaag eens beginnen over onze twee trainers. Met deze mannen mogen we toch wel in onze nopjes zijn. Iedere gegeven training door hen volg ik bij de JO13-3. En zij doen het met zo veel passie en geduld (en dat laatste valt natuurlijk niet altijd mee). Ja ik heb het over Robin van Straaten (gevoetbald bij o.a. jeugd Ado, Sparta, Excelsior M o19 en o21, Scheveningen (2e divisie) en op het ogenblik nog actief bij KMD 1 uit Wateringen waar hij een belangrijke rol speelt) en Michael Brunswijk, ook wel Brunsie genoemd ( gespeeld bij de profclubs Excelsior Rotterdam, RKC en Top Oss). Brunsie die ook nog eens de coaching heel enthousiast iedere zaterdag doet. Hier kunnen we trots op zijn. Maar we gaan naar de wedstrijd waar het revanche gevoel overheerste, omdat we uit 3-3 hadden gespeeld, omdat de scheidsrechter van hen te lang had door laten spelen bij 2-3. Afwezig waren Egemen, Neymar en Jaydi (polsblessure), maar ze kwam wel kijken om haar ploeg te ondersteunen.  Omar had straf van de trainer en hij weet zelf waarom. Coördinator Nancy van Hoeven had Bas Scholten uit de JO12 er voor ons bij geregeld. Leidsman was vandaag Milan van Manen uit JO17 die geassisteerd werd door vader John Stigter.  Ky-Maro was vandaag onze aanvoerder.

Het eerste wapenfeit was een schot van Guus die goed speelde. Helaas viel hij uit met een spierblessure. Maar nadat hij door moeder Annelies op die plek gemasseerd was kon hij later weer meedoen. Nadat een verdediger van ons in de fout ging, redde Yuriy ons knap. Echter later maakte Yuriy een klein foutje maar samen met gastspeler Bas loste ze dat toch goed op en voorkwamen ze samen een achterstand. Yuriy gaf een polletje natuurlijk de schuld (we speelden op veld 4 gras). Een doelpoging van Lyam ging net naast. Uit een corner schoot Loanian op doel maar dat werd weer een corner welke niets opleverde. Jayvin kwam op het middenveld in balbezit en stuurde Loanian weg. Loanian liet maar weer eens iedereen zijn hielen zien en schoof de bal over de grond  links in het vijandelijke doel en liet de keeper 

kansloos 1-0. Joshua stuurde Loanian daarna opnieuw weg. Loanian gaf een heerlijke pass op Djayvin die weer een subtiele pass op Lorenzo gaf, Lorenzo schijn afronding ging net naast. Bas die uitstekend liep te ballen en nergens zijn been voor weg trok onderbrak een gevaarlijke tegenaanval. Je moet dat toch maar even doen in een vreemd elftal, maar Bas voerde zijn taak bekwaam uit. Op een gegeven moment moest Yuriy ver zijn doel uitkomen omdat ze vanaf de middellijn al op hem afkwamen. Ze speelden ze bal langs Yuriy heen en de bal ging richting onze doellijn. Door het alert en hard terug sprinten van Joshua en Lyam konden zij net voor de doellijn gezamenlijk een doelpunt voorkomen door de bal in samenwerking weg te trappen. Een schot van Jayvin ging net over. Lyam speelde heel sterk in de verdediging en hield ons echt op de been. RUST. Moeder Karen had de siroop opgehaald omdat we op veld 4 bleven. Terug lopen naar de kleedkamer koste te veel tijd en als je daar dan ben moet je alweer terug. De 2e helft moest Yuriy gelijk aan de bak met een 1 tegen 1 situatie, maar op de rand van de 16 bleek hij de winnaar. Aiden, die er na lang blessure leed gelukkig weer bij was, schoot op doel maar die bal was voor de keeper. Djavin plaatste een bal precies op het hoofd Lorenzo, maar die ging naast. Loanian kwam in een kansrijke positie, maar zijn vizier stond niet zuiver. Daarna had Yuriy een knappe redding toen een speler op volle snelheid op hem af kwam. Maar Yuriy stortte zich op de bal en pakte hem klem. Je hoorde een zucht van verlichting langs de kant, want het werd billen knijpen. De toeschouwers keken in spanning naar referee Milan wanneer hij zou affluiten. Djayvin kon ons nog wat lucht verschaffen maar zijn schot verdween ook over het doel. Vlak voor tijd plukte Yuriy nog een bal uit de lucht waar hij net bij kon. Tot een ieder zijn opluchting floot de rustig en goed leidende scheidsrechter Milan voor het einde van de wedstrijd. Dit was een zwaar bevochte zege en de drie punten waren over de streep getrokken. Yuriy was trots dat sinds lange tijd de 0 weer eens was gehaald. Wij wensen Jaydi beterschap. Nancy, Bas en Milan bedankt voor vandaag. Fijn weekend allemaal.

De Rijdende Reporter