Excelsior M 2 – Victoria 2. Uitslag 2-1

Het mooie van de situatie waar wij tot gisteren in verkeerden was toch wel dat ik niet langer ’s woensdags al last begon te krijgen van hyperhidrose. We hadden immers hoegenaamd geen kans meer om kampioen te worden en konden ook niet (meer) degraderen. Lekker relaxed op een bankje, misschien met een pekker in de hand, genietend van de zon een potje voetbal kijken dus. Desondanks begon de dag niet best. Waar de KNVB tot donderdag ons nog een scheidsrechter had toegewezen, bleek deze vrijdagavond plots van het formulier verdwenen. In de commissiekamer was men niet op de hoogte (heel vreemd, want bij Victoria was men wel door de KNVB hiervan in kennis gesteld. Daarom denk ik dat zij voor de zekerheid of eventualiteit zelf een scheidsrechter hadden meegenomen) en moest er dus met gezwinde spoed een vervanger geregeld worden. De KNVB was niet bereid of in staat dit te regelen, dus moesten we zelf te paard. Gelukkig was Shaylon Sambre, ondanks een nijdige enkelblessure bereid de fluit ter hand te nemen. Hij moest echter eerst nog wel uit Spijkenisse komen en getapet worden door Robert v.d. Broecke. In plaats van 13.45 uur begonnen we dus pas om 14.30 uur. De 2^e helft van het 1^e konden we dus gevoeglijk op onze buik schrijven.

De tegenstander was koploper Vitoria, een team waar we nog een appeltje mee te schillen hadden. Maar ook wat dat betreft leek het ons niet mee te zitten aangezien we ingedeeld stonden op veld 2. Veld 2 waar toch heel wat hilarische, historische en legendarische wedstrijden gespeeld zijn, was aanvankelijk niet de ondergrond (natuurgras) die bovenaan ons verlanglijstje stond. Los nog van het feit dat de staat waarin het zich bevond minstens armzalig, armoedig en armlastig genoemd mag worden. Toen ook nog eens Martijn in de 9^e minuut al door Koen vervangen moest worden omdat hij een schouder uit de kom viel, was de ellende compleet. Allerlei ingrediënten dus om niet al te veel te verwachten.

Tegen de verwachting in bleek Victoria niet dat goede team te zijn dat wij verwachtten. We vroegen ons dus af hoe wij uit bij die binken konden verliezen. Waarschijnlijk dat verschrikkelijke kunstgras. Wat dat betreft kregen ze dus een koekie van eigen deeg door bij ons op dat verschrikkelijke natuurgras te moeten spelen. Dat verschrikkelijke natuurgras waarop wij tegen alle verwachting in prima uit de voeten bleken te kunnen. Achterin werd onder aanvoering van een superieure Remco nauwelijks een kans weggegeven.

Ondanks het moeilijk te bespelen veld bleken wij verrassend genoeg heel best in staat om goed voetbal te spelen. Afwisselend de opbouw van achteruit of de lange bal. Victoria had het ook daar lastig mee. Misschien mede daarom dat ze qua fysiek een versnellinkje hoger gingen spelen, zonder echte te hard of gemeen te zijn. Het mocht hen niet baten. Zij waren duidelijk vergeefs op zoek naar een oplossing om ons spel te ontregelen. Langs de lijn voelden we dat er wat moois stond te gebeuren. Dit ondanks drie vrije trappen van Robert en Remco in de buurt van de 16 van Victoria die niet goed afgewerkt werden en omdat Fabian, Koen en de onvermoeibare Chaquir wat ongelukkig waren in de afwerking van een aantal mogelijkheden. Gelukkig doorbrak Fabian die patstelling twee minuten voor rust door een mooie assist van Barry knap af te ronden, 1-0. Dit mede tot volle tevredenheid van de spionnen van LYRA (de nummer 2 van de ranglijst) die het doelpunt, net als wij vanzelfsprekend, luide toejuichten. Voor Victoria kwam de rust als geroepen en konden zij de gelegenheid te baat nemen om te hergroeperen en om hun strategie al dan niet aan te passen. Voor ons hoefde de rust niet zo nodig want de flow waar wij inmiddels in verkeerden beloofde veel goeds. Eh bien, c’est la vie n’est ce pas?

Met na rust Stephan voor Chaquir gingen meteen alle remmen los. In de 17^e seconde al gaf hij een subtiele maar sublieme pass op Fabian die zijn 2^e goal van de middag kon laten aantekenen, 2-0. Wat een ongekende weelde, maar zeker verdiend. Zoetjes aan begonnen we langs de lijn te mijmeren; wat als wij inderdaad zouden winnen en LYRA zou punten laten liggen, wat dan? (en laat dit nou nog het geval zijn ook: VFC 2 – LYRA 2 is namelijk 4-4 geworden en dat levert de volgende stand op: 1 Victoria 26 uit 13, 2 LYRA 25 uit 13 en 3 Excelsior 24 uit 13). Dan zouden wij zowaar ook weer kampioenskandidaat zijn. De laatste wedstrijd van het seizoen komende zaterdag is immers tegen LYRA!!! Jammer echter dat Victoria dan tegen CWO moet, de nummer laatst. Toch prachtig dat dit seizoen zo’n mooie apotheose kent. Met nog enkele hachelijke momenten voor beide doelen waarvan één voor Fabian die zodoende heel dicht bij een hattrick zat (het was hem niet gegund) en één voor Victoria die voorbij de puik keepende Arnoud gewerkt werd (2-1) en een afgekeurde goal van Victoria vanwege buitenspel vlak voor tijd, Jammer, want de 6 of 7 minuten extra tijd waren dermate zenuwslopend, dat ik toch weer last begon te krijgen van hyperhidrose.

NB 1

Robin Jongmans heeft aangegeven ivm een forse toename van zijn dagelijkse, voor betaling in aanmerking komende beslommeringen volgend seizoen zijn functie van trainer/coach niet langer uit te kunnen oefenen. Hij zal node gemist gaan worden.

NB 2

Stephan Kruithof heeft aangegeven ivm een forse betalingsachterstand met betrekking tot de huurpenningen voor zijn krotje op stand in Wilgenrijk een jaartje voor een paar knaken bij Oranje Wit in Dordrecht te gaan tuinen. Wij verwachten hem rond de kerst weer te kunnen verwelkomen in ons team. Tot die tijd zal ook hij node gemist gaan worden.

NB 3

Onze vaste supporter Ada van Arkelen was door de drukte en matige toegankelijkheid helaas niet in staat om met zijn scootmobiel door de kantine naar veld 2 te komen om naar onze wedstrijd te kijken. Jammer, want het was de laatste thuiswedstrijd van dit seizoen. Hopen dat hij er komend seizoen weer bij kan zijn.

Andere Ada en de Gastelletjes stonden er gelukkig wel en waren dus getuige van al het aangename wat het leven deze dag te bieden had.

Kijkersvraag

Wie was met hoeveel doelpunten topscorer van Feyenoord in het kampioensjaar 2017?

Opstelling

Doel:

A.J. van der Velde

Achterhoede:

Christefer Isenia, E. Verboon, R. Kraijo, N. Koogje (60^e M. Scholten)

Middenveld:

van Gastel, R. van Mierlo, B. Steenbergen

Voorhoede:

Vermeer, M. Reemers (9^e K. v.d. Pol), Chaquir Isenia (46e S. Kruithof).

 

GLZ Delfshaven JO12-1 – Excelsior M JO12-2    2 – 3

Yuriy, Quint, Haydar, Tieme, Jaydi, Joshua, Loanian, Samále en Dexter. Waren vandaag de strijders. Guus was verhinderd omdat hij met een actie (loop) voor het Goede Doel iets te doen had (klasse Guus geweldig). We gingen naar GLZ met revanchegevoelens zoals Joshua mooi formuleerde. We hadden daar namelijk in de 3^e periode nipt met 6-5 verloren. Het was eindelijk zonnig weer en we speelden op kunstgras. Na de warming up en Coach Ron zich bij de scheidsrechter had gemeld, wat deze keer wel vlot ging, begon de wedstrijd. We begonnen sterker dan de vorige wedstrijd want toen stonden we binnen 20 seconde al 1-0 achter. Nu golfden de aanvallen over en weer op een gelijkwaardige manier, zonder doelpuntrijke kansen. Het eerste afstandsschot van GLZ werd door Yuriy onschadelijk gemaakt. Uit een corner van Loanian kwam Quint net een stukje hoofd te kort om tegen de bal aan te lopen. Met een mooie pass zette Dexter Samále alleen voor de keeper maar die wist deze buitenkans nog niet te verzilveren. Hij stuitte op de keeper en de rebound werd door Loanian overgeschoten. Gelijk in het 2^e bedrijf redde Yuriy bekwaam van heel dichtbij. Een pegel van Loanian kwam op de kruising terecht en weer het veld in waar verder niets mee gebeurde. Yuriy was in een één tegen één situatie de baas. Een afstandsschot van Loanian werd door de keeper tot een corner verwerkt. Uit die corner kopte Samále naast. Hierna bracht Jaydi Samále in stelling maar wederom kwam zijn poeier op de lat. De rebound poeierde Joahua tegen het net 0-1. Yuriy was wederom de baas in een één tegen één situatie en werd geholpen door Tieme en Quint met het opruimen van deze bal. Toen was het tijd voor een glaasje siroop. Het was dorstig weer dus even opladen voor de 2^e helft. GLZ begon en fel en gelukkig verdedigde Loanian goed mee. GLZ verdiende wel een corner maar die plukte Yuriy uit de lucht. Joshua paste op Dexter en die tikte de bal door naar Quint. Quint zijn poging om doel te treffen ging net naast. GLZ kwam op 1-1 omdat onze verdediging niet alert reageerde op een gepareerde bal van Yuriy. Uit een pass van Loanian schoot Samále net naast. Het 4^e bedrijf begonnen we slap en door slecht ingrijpen in de verdediging kwamen we 2-1 achter. Door sterk spel van Jaydi op rechts bracht zij Quint in balbezit. Quint zette met een uitstekende pass Loanian vrij voor de keeper die geen fout maakte en ons op gelijke hoogte bracht 2-2. Joshua kwam in balbezit passeerde 2 man en paste op Loanian die zelfverzekerd de 2-3 aantekende. Zelfs leider Ron sprong van vreugde boven de grassprieten uit. Yuriy greep goed in bij een corner en stuurde gelijk Loanian weg, maar dat leverde verder niets op. Het werd nog billen knijpen en spannend. Ook toen de scheidsrechter nog eens onterecht 4 minuten langer liet spelen. We bleven knokken en door hard werken trokken we deze zwaarbevochte zege verdient over de streep.  Dit was in de 4^e periode onze 3^e overwinning. Hier kunnen we tevreden op terug kijken. Met 3 punten in de tas naar Maasluis. Een verdiende revanche daar waren we het met zijn allen Overeens.

De Rijdende Reporter.