Zaterdag 3 februari 2024

VFC JO13-3 – Excelsior M JO13-3   2 – 11

VFC, voluit Vlaardingsche Football Club, werd opgericht 28 oktober 1913. Bijnaam: “De Kwekkers”. Omdat toen VFC nog voetbalde aan de Groeneweg, was achter het doel een eendenkooi aanwezig. Daardoor waren er altijd eenden op het veld aanwezig. Tijdens de wedstrijden werden onze spelers uitgescholden voor ‘kwekker’. Tegenwoordig is de Kwekker hét symbool van VFC en ook terug te vinden in ons clublogo. Het clublied van VFC heet ook het Kwekkerlied. Dit had u allemaal al gelezen in de 2^e fase toen we daar ook moesten ballen, maar we blijven de verslagen met dit soort stukjes beginnen. Joshua was een weekendje weg en Aiden was nog steeds geblesseerd. Wij wensen hem van harte beterschap en hopen dat hij snel weer bij ons aansluit. Tot overmaat van ramp werd Tieme vrijdagavond ook nog ziek. Daar er ook nog twee spelers pijntjes hadden bracht dit coach Brunsie tot hoofdbrekens. Want hij had natuurlijk zijn opstelling al klaar. Maar hij had nog een nacht (dan maar niet slapen)om na te denken en met zijn kennis, routine en vaardigheid zou hij het zaterdagochtend wel weten.  En hij werd geholpen door onze coördinator Nancy die Ference Lourenço na zijn wedstrijd nog bereid had gevonden om ons te helpen. Het werd een rare uitwedstrijd want gezien de handelingen die we moesten verrichten  leek het wel een thuis wedstrijd. Want we moesten de kleine doelen van het veld halen, leider Joël verwijderde alle pionnen en toen we wilde beginnen bleek er geen scheidsrechter te zijn. Dirk de Romph een oude bekend van de Rijdende Reporter kwam zich verontschuldigen en was druk met een oplossing bezig, maar daar kwamen we zelf mee want uit het niets melde de Opa van Djayvin zich, ik heb jaren bij Hermes DVS gefloten als je een fluit heb dan fluit ik wel. Nou de Rijdende Reporter heeft altijd een opschrijfboekje en balpoint bij zich, maar ook een fluit in zijn binnenzak. De moeder van Ference (Eline) dacht ook mee jullie kunnen mijn zoon Dinand vragen om te fluiten maar uiteindelijk bleek dat die zelf moest gaan voetballen. Maar zo denkt iedereen mee. Dus Brunsie kon zijn gebrainstormde opstelling neerzetten en stelde Maickelty op in de achterhoede wat Maickelty niet leuk vond maar je speelt in noodzaak en in dienst en belang van het elftal. Dat is teamsport maar Maickelty deed dat uitstekend. Zo we konden beginnen. We trokken gelijk ten aanval en het eerste wapenfeit was een schot van Jaydi wat net zijn doel miste. Neymar die vandaag onze aanvoerder was kwam in balbezit en passte op Loanian die Jaydi in stelling bracht, maar Jaydi kwam te veel verdedigers tegen om succesvol te worden. Maickelty ruimde daarna een bal knap op om een gevaarlijke tegen aanval te voorkomen. Diezelfde Maickelty stuurde daarna onze snelle Loanian weg en die liet maar weer eens de achterkant van zijn voetbalschoenen aan de verdedigers van VFC zien en schoot ons naar een 0-1 voorsprong. Daarna was Haydar attent en voorkwam een gevaarlijke tegenaanval. Haydar zijn vader Hussein hanteerde vandaag weer de grensrechtersvlag. Een afstandsschot van Ference werd met moeite door de keeper van VFC gekeerd. Een vrije trap gericht op ons doel werd van richting verandert maar was geen probleem voor Yuriy. Haydar bracht daarna rust in onze achterhoede door met een kopbal een aanval van de tegenpartij te voorkomen. Yuriy was daarna alert om een corner te pakken en daarna de baas te zijn in een 1 tegen 1 situatie. Even later kwam VFC op 1-1. Een schot van Ference ging net naast. Neymar, vandaag onze aanvoerder passte op Omar die op zijn beurt weer Loanian aanspeelde. Loanian werd onderuit gehaald en Maickelty nam van ver die vrije trap. Was hij toch even uit de verdediging weg. Zijn poeier verdween net over de rechter winkelhaak .De actieve Ference pakte de bal prachtig af op het middenveld en passeerde twee man en stuurde Jaydi weg, Haar vizier stond na een paar mislukte schoten nu op scherp en dat betekende 1-2 voor ons. Vlak oor rust schoot Djayvin uit een voorzet van Ference de 1-3 tegen de touwen. Toen Yuriy bij aanvang van de  tweede helft het veld op liep vroeg een VFCspeler aan hem: “als ik jou 5 euro geef ga je dan wat minder keepen”. Maar Yuriy reageerde daar wijs niet op. Na de rust pakte we het gelijk weer goed op en binnen de minuut zette Lorenzo uit een voorzet van Jaydi de 1-4 op het scorebord. Omar die passeerde twee man en werd binnen de zestien onderuit gehaald. Opa Radje floot en wees onmiddellijk terecht naar de stip. Ference verzilverde als gastspeler de elfmeter trap 1-5.

Een counter van VFC werd vakkundig door Neymar verijdelt die zijn beste wedstrijd van het seizoen speelde. Lyam onze ontdekking op de backpositie (zowel rechts als links) onderbrak een tegen aanval en daardoor konden wij weer een  tegenaanval opzetten die helaas niets opleverde. Ky-Maro brak door op rechts maar uit zijn mooie voorzet konden wij niet profiteren.  Uit een corner van Djayvin schoot aanvoerder Neymar met een lage schuiver de 1-6 binnen. Daarna had Ky-Maro met een voorzet wel succes want daaruit kon Lorenzo de

1-8 aantekenen. Een schot van Loanian kon struikelend door de keeper van VFC onschadelijk gemaakt worden. Maar Neymar bracht ons gewoon daarna weer verder op 1-9. Neymar voorkwam daarna een tegenaanval door de bal tot een corner te verwerken uit die corner kwam VFC echter toch op 2-9. Egemen bracht Omar in balbezit en Omar schoot op doel, de rebound was voor Loanian 2-10. Daarna kreeg aanvoerder Neymar een publiekswissel van onze fantastische trainen Brunsie die samen met trainen Robin al mooie dingen heeft bereikt met dit team. Maar wie Brunsie kent die beantwoorde dit: “maar het kan nog beter”. Djayvin werd onze nieuwe aanvoerder. Een afstandsschot die door de keeper weg gestompt werd door Jaydi weer ingeschoten. De bal werd weer door diezelfde keeper omhoog gestompt dus dacht Jaydi dan kop ik hem maar tegen de touwen  2-11.  De wedstrijd eindigde met een pass  van Jaydi op Ference maar zijn schot was voor de keeper. Een heerlijke wedstrijd en goede instelling en gelukkig kreeg onze scheidsrechter Radj in de bestuurskamer voor zijn optreden nog een bakkie en lette hij gelijk op of de uitslag juist werd ingevuld. Ference bedankt voor je hul. Fijn weekend allemaal.

De Rijdende Reporter.

Excelsior M 2 – MVV 3. Uitslag 4-1.

Om 11.35 uur floot de scheidsrechter (de heer S. Shambre) breeduit lachend als altijd, voor de op papier altijd lastige wedstrijd tegen MVV 3. Op veld twee, volledig “in omnia paratus” (behalve op de 0-1 na zes minuten al), stond deze wedstrijd in het teken van eerherstel, ook wel rehabilitatie genoemd. De uitwedstrijd tegen deze mannen verloren we immers onterecht met 3-1. Dit vooral ten gevolge van de twee rode kaarten die we toen te incasseren kregen. De 4-1 van vandaag was dus meer dan zomaar een overwinning, het was de ultieme genoegdoening na een onvervalste clash en na vooral in de tweede helft een wervelende masterclass. Veld twee, een zanderige knollentuin waarop het soort voetbal van MVV, dat zich het beste laat omschrijven met de legendarische woorden van Bert Jacobs: “hotseknotsbegonia voetbal”, prima gedijt. Ook wel “niet-lullen-maar-poetsen-voetbal”. Het is zeker niet gemeen, maar allemaal een beetje lomp en onbezonnen tot op het randje. Het ligt ons gewoon niet zo. Hoe gek het ook klinkt, toch lieten we ons in het verleden vaak meeslepen in dat lange halen, gauw thuis spel. Zo niet deze wedstrijd. Waar het in de eerste helft nog redelijk gelijk opging, ontworstelden we ons in de tweede helft aan dat anti-voetbal. Gewoon goed vooruit combineren en rustig de vrije man zoeken zonder de boel achterin te veronachtzamen. De 1-1 van Niels liet dan ook niet erg lang op zich wachten. Deze gelijkmaker in de achtste minuut kon echter geen goedkeuring vinden in de ogen van de scheidsrechter. We moesten dus onze plas ophouden (is overigens wel een uitdaging met een prostaat als die van mij) tot de 37^e minuut. Nu was het namelijk wel raak, doelpuntenmaker weer Niels, 1-1. Gewoon lekker en verdiend. Verder zonder al te veel hoogtepunten bereikten we met deze stand de rust. Als ik de eerste helft kort mag samenvatten, zou ik zeggen: het eerste kwartier was voor MVV, het tweede kwartier ging min of meer gelijk op en het derde kwartier was voor Excelsior. Niet helemaal onterecht werd langs de lijn al verwachtingsvol gespeculeerd op een overwinning.

Na rust met Chris Isenia voor Niels (beiden al twee wedstrijden op rij “on fire”) werd het een ander verhaal. De gehele tweede helft was voor Excelsior wat overtuigend werd uitgedrukt in de score. De 2-1 liet nog een soort lang op zich wachten. Ondanks ons overwicht begonnen we ons langs de kant zoetjes aan te verzoenen met een eventueel gelijkspel. Zeker toen in de 62^e minuut de scheidsrechter besloot een dubbele handsbal van MVV om uiteenlopende redenen niet met een penalty te bestraffen. Dit soort situaties zal altijd stof tot discussie blijven opleveren. Voor ons was het in ieder geval een signaal er een schepje bovenop te doen. En misschien hadden we deze teleurstelling net nodig. Want in de 69^e minuut was het Fabian die na een verkeerde inschatting van de keeper van MVV de 2-1 scoorde. Een terechte doch nog wel wat magere voorsprong. Maar ook hieraan werd hard gewerkt, want in de 74^e minuut was het Chris Isenia die met een gave dieptepass Robert vrij voor de keeper zette, 3-1. Weer had de MVV goalie het nakijken. Inmiddels waren Thomas, Arnoud en Remy in het veld gekomen voor Koen, Jasper en Sjaak. Iedereen wil immers zijn minuten maken, ja toch niet dan?

In de 80^e minuut een toch wel speciaal moment; Barry kwam in het veld voor Erik. Het werden zijn eerste 10 minuten deze competitie. Gezien zijn balvastheid en slimme steekpassjes is hij het ballen nog lang niet verleerd. Alle respect voor zijn oneindige doorzettingsvermogen om weer fit te worden. Laten we hopen dat al die inspanningen hun vruchten zullen afwerpen en dat eventuele teleurstellingen gaan leiden tot uitdagingen en je voortstuwen in de vaart der volkeren.

In de 88^e minuut luidde een verre uittrap van Nino, gedragen door de ons gunstig gezinde wind, een prachtige apotheose in: de laatste man van MVV, Lars Kloet en de keeper van MVV, Bart den Broeder (beiden met een Excelsior Maassluis verleden) bleken gezien de komische manier waarop de 4-1 tot stand kwam, hun communicatie niet optimaal op elkaar afgestemd te hebben. De bal werd door Lars achteruit richting het eigen doel gekopt terwijl Bart met gezwinde spoed reeds voorwaarts ijlde. Met een sierlijke boog verdween het lederen corpus delicti onhoudbaar tegen het net. Heeeerlijk. Deze eindstand deed recht aan de verhoudingen in het veld. Na de meest dramatische seizoenstart ooit van het tweede (de eerste drie wedstrijden waren drie nederlagen) was dit alweer de achtste wedstrijd op rij zonder nederlaag, best imposant en imponerend. Koploper CWO is waarschijnlijk niet meer in te halen, maar een tweede plek gloort aan de einder. Gezien de aanwezige kwaliteiten in dit team van noeste werkers, zou dat zomaar zonder meer terecht zijn. Vooralsnog eerst maar eens op een periode mikken. Op het behalen daarvan kan ik me nu al uitbundig en intens verkneukelen.

Opstelling.

Doel:

van Leeuwen

Achterin:

Verboon (80^e B. Steenbergen), J. van Gastel, G. Abbas, J. Koogje (61^e A. v.d. Velde)

Middenveld:

Berrevoets, F. Vermeer, Sjaak Isenia (61^e R. de Jong)

Voorin:

Koogje (45^e Chris Isenia), K. v.d. Pol (61^e T. Fortuin), R. van Mierlo

Kijkersvraag.

Wat was de bijnaam van de in De Kuip voor altijd legendarische spits József Kiprich en hoeveel doelpunten heeft hij voor Feyenoord gemaakt?

NB

Ada 1 (trots als een paard met zeven staarten), Ada 2 (positief kritisch als altijd), Druppol (tot tranen toe geroerd), de Van Gastels en Slijptol (?) keken toe en zagen dat het goed was. Ze keerden dientengevolge tevreden huiswaarts. Het kan zijn dat er meerdere trouwe volgelingen nagelbijtend langs de lijn hebben gestaan, ik heb ze niet kunnen waarnemen en zal ze aldus niet vermelden.